تعطیل

این وبلاگ سیاسی نیست!

تعطیل

این وبلاگ سیاسی نیست!

آزادی - به مردم میدان بدهید

راههای زیادی برای رسیدن به آزادی وجود داره و مهمترین موضوع ، انتخاب اینه که از چه راهی به آزادی برسیم؟

مثلا اگه بخواهیم از میرداماد برسیم به آزادی ، بهترین راه ، استفاده از مترو خط یکه.

یا مثلا اگه بخواهیم از رسالت برسیم به آزادی ، با تاکسی بریم فکر میکنم بهتر باشه.

ولی اگه بخواهیم از امام حسین برسیم به آزادی ،استفاده از  BRT بهترین راهه.

حالا اگه بخواهیم از(با) انقلاب به آزادی برسیم ، هم میتونیم از مترو استفاده کنیم و هم میتونیم با BRT بریم. ولی  یه مدت بود که مردم احمق شده بودند و برای اینکه از انقلاب به آزادی برسن  از میدون انقلاب به سمت چهارراه ولیعصر میرفتن.

اینجا بود که سربازای گمنام اومدن اول به مردم گفتن که آقایون و خانما شما دارید راه رو برعکس میرید ، آزادی از اون وره. ولی گوش مردم بدهکار این حرفا نبود و همینجور ادامه دادن.

سربازای گمنام(و البته محترم) که دیدن اینا هیچی نمی فهمن رفتن به امیرآباد و برای حفظ امنیت ملی چند دستگاه ریش تراش از دانشجویان نه چندان محترم دزدیدند. وشعاع چند کیلومتری اطراف میدون فلسطین رو اشغال کردن و مدت مدیدی هر وقت از اون اطراف رد میشدیم عزیزانِ گمناممون رو گوشه و کنار میدیدم که توی دست هرکدومشون یه دسته گل(مجازا همون دست بیل خودمون) بود و آماده راهنمایی هموطنان به سمت آزادی بودند. حتی در برخی مقاطع برای رفاه بیشتر هموطنان یه سری "ون" درنظر گرفتن که هرکی میخواست به آزادی برسه، سوار این ماشینا میکردنش و میرسوندنش.

اما مردم انقدر خنگ بودن که بازم یه عده ای شون راهو برعکس میرفتن.

گرهگشای نهایی باز هم معنویات بود: در اواخر سال که حاجی فهمید این مردم زبون خوش حالی شون نیست چند نفر از این ملعونان خدانشناس عوضی پدرسگ مادر...(سانسور) را از زیر و بالای تیغ و دار به آزادی جاوید رسوند.   

خلاصه اینجوری شد که دکتر(عمو محمود) در یکی از مصاحبه ها با سربلندی تمام فرمودند:

"در کشور ما(ایران) آزادی نزدیک به مطلق است." 

 

نظرات 2 + ارسال نظر
به نام آزادی چهارشنبه 8 اردیبهشت 1389 ساعت 03:01 ب.ظ http://absharekhorooshan.blogfa.com

دوست من سلام
نمیدونم بگم در این مملکت بیخیالی خوبه یانه
ولی همین فعالیتها(وبلاگهای امثال من وشما) نشون میده که میخواهیم برای بدست آوردن انچه که دوست داریم تلاش یا...کنیم
فقط امیدوارم تارسیدن به آزادی (فرقی ندارد از کدام مسیر)حرکت کنیم.
درموردنظراتتان سپاسگزارم
بعضی از شعرها ازجمله قلم نمدونم از کیست
درمورد مطلب مرا ببخش هم ناراحتیم از عدم همراهی همفکران در جریان احقاق حقشون بود چون در اون فاصله بنده در بستر بیماری بودم ونتوستم شما عزیزان را همراهی کنم برای همین از خدا خواستم مرا ببخشه

یک جهان سومی جمعه 10 اردیبهشت 1389 ساعت 06:10 ب.ظ http://www.gerdane.blogsky.com/

موافقم.
خوب نوشتی. خوشم اومد

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد